Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Άρτα, κουβαλά μέσα του τις μουσικές παραδόσεις της περιοχής, ενώ η καταγωγή της μητέρας του από τη Μεγαλόχαρη έχει προσθέσει επιπλέον πολιτισμικές επιρροές στη μουσική του διαδρομή.
Ως καθηγητής κρουστών, έχει καταφέρει να μυήσει τους μαθητές του στον συναρπαστικό κόσμο του ρυθμού, δίνοντάς τους τα εφόδια να εξελιχθούν όχι μόνο ως μουσικοί αλλά και ως καλλιτέχνες με προσωπική ταυτότητα. Παράλληλα, η αγάπη του για τη μουσική τον οδήγησε στη δημιουργία του συγκροτήματος κρουστών Krotalarta, ενός δυναμικού μουσικού σχήματος που αναδεικνύει την εκφραστική δύναμη των κρουστών, συνδυάζοντας παραδοσιακές και σύγχρονες επιρροές.
Μέσα από το αφιέρωμα αυτό, θα γνωρίσουμε καλύτερα τη μουσική του διαδρομή, το έργο του και την αστείρευτη συμβολή του στον χώρο της μουσικής εκπαίδευσης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Γιώργο, χαίρομαι πολύ που έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε σήμερα! Ξέρω ότι έχεις μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή στη μουσική και μέσα από αυτή τη συνέντευξη θέλω να αναδείξουμε το έργο σου και να γνωρίσει ο κόσμος καλύτερα την πορεία σου.
Πριν μπούμε στις λεπτομέρειες, πώς νιώθεις βλέποντας τη μουσική σου πορεία μέχρι σήμερα;
«Αν κοιτάξω πίσω, νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη. Ξεκίνησα σπουδάζοντας ηλεκτρονικός μηχανικός, ενώ παράλληλα έκανα μαθήματα μουσικής στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Για αρκετό καιρό τα συνδύαζα και τα δύο, μέχρι που σταδιακά με κέρδισε ολοκληρωτικά η μουσική... τόσο ως performer όσο και ως καθηγητής. Το να μπορώ να ζω μέσα από τη μουσική, να τη μοιράζομαι και να τη διδάσκω, είναι πραγματική ευλογία. Είναι σπάνιο το να μετατρέπεις το χόμπι σου σε επάγγελμα, και νιώθω πολύ τυχερός που το κατάφερα.»
Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τα κρουστά;
«Η πρώτη μου επαφή με τα κρουστά ήρθε στα 16 μου, όταν άρχισα να παίζω τύμπανα μόνος μου. Ήταν μια εντελώς αυθόρμητη ανάγκη — χωρίς δάσκαλο, χωρίς πρόγραμμα, απλώς με το ένστικτο και την όρεξη για ήχο και ρυθμό. Αργότερα, όταν βρέθηκα στην Αθήνα για τις σπουδές μου, αποφάσισα να εμβαθύνω περισσότερο και ξεκίνησα μαθήματα στα παραδοσιακά κρουστά. Εκεί μπήκα πιο συνειδητά στον κόσμο της ρυθμικής τέχνης, μελετώντας τεχνικές, ρεπερτόριο και ιστορία. Αυτή η διπλή αφετηρία —αυτοδίδακτος στην αρχή και έπειτα σπουδαστής— έχει καθορίσει τον τρόπο που βλέπω και διδάσκω τη μουσική μέχρι σήμερα.»
Τι σε τράβηξε αρχικά στα κρουστά; Ήταν κάτι που σου βγήκε φυσικά ή υπήρξε κάποιο ερέθισμα που σε ώθησε προς αυτή την κατεύθυνση;
«Τα κρουστά ήταν το όργανο που με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή. Με τράβηξαν αυθόρμητα, σχεδόν μαγνητικά ...ο ήχος, η ενέργεια, η σωματικότητα τους. Ξεκίνησα μόνος μου, ως αυτοδίδακτος, απλά γιατί ένιωθα ότι ήθελα να τα εξερευνήσω. Στη συνέχεια, ακολούθησα πιο συστηματική πορεία και σπούδασα τόσο παραδοσιακά όσο και μοντέρνα κρουστά, ολοκληρώνοντας πτυχία και στους δύο αυτούς τομείς. Ήταν κάτι που ξεκίνησε αυθόρμητα αλλά με τον καιρό μετατράπηκε σε συνειδητή επιλογή και τρόπο ζωής.»
«Έχω παίξει σχεδόν σε όλα τα μουσικά είδη, από metal και ροκ μέχρι jazz και ανατολίτικες μουσικές. Δεν μπορώ να πω ότι υπάρχει ένα μόνο είδος που με εκφράζει απόλυτα. Κάθε μουσική "γλώσσα" έχει κάτι να μου προσφέρει, κάτι να μου πει. Κάποιες φορές είναι ο δυναμισμός και η ενέργεια του ροκ, άλλες φορές η ελευθερία της jazz ή η πνευματικότητα που κρύβεται στους παραδοσιακούς ρυθμούς της Ανατολής. Αυτή η εναλλαγή είναι που με κρατάει σε εγρήγορση και μου δίνει διαρκώς νέα έμπνευση.»
Έχεις μαθητεύσει δίπλα σε σημαντικούς μουσικούς. Ποια ήταν η μεγαλύτερη επιρροή σου;
«Είχα την τύχη να βρεθώ κοντά σε σπουδαίους δασκάλους, και ο καθένας μου πρόσφερε κάτι μοναδικό... είτε σε τεχνικό επίπεδο, είτε μέσα από τη φιλοσοφία που κουβαλούσε γύρω από τη μουσική και τη διδασκαλία. Όλοι άφησαν το αποτύπωμά τους στη διαδρομή μου. Αν έπρεπε όμως να ξεχωρίσω μία κορυφαία επιρροή, αυτή θα ήταν ο ντράμερ Κώστας Αναστασιάδης. Ο τρόπος που προσεγγίζει το ρυθμό, η πνευματικότητα που ενσωματώνει στο παίξιμο και η βαθιά του αφοσίωση, με σημάδεψαν. Από εκείνον έμαθα όχι μόνο πώς να παίζω, αλλά και πώς να σκέφτομαι μουσικά.»
Έχεις συμμετάσχει σε πολλά μουσικά σχήματα. Υπάρχει κάποια συνεργασία που ξεχωρίζεις;
«Κατά τη διάρκεια της πορείας μου έχω συνεργαστεί με πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες, ανάλογα με τη φάση του μουσικού μου "ταξιδιού" κάθε φορά. Ξεκίνησα παίζοντας metal, στη συνέχεια μπήκα στον κόσμο του fusion και της jazz, και αργότερα εξερεύνησα την ελληνική μουσική σε όλες της τις εκφάνσεις. Παράλληλα, συνεργάστηκα και με θεατρικές ομάδες, καθώς και με πολιτιστικά δρώμενα που μου έδωσαν άλλη οπτική στον ρόλο του ρυθμού. Δεν θα έλεγα ότι ξεχωρίζω κάποια συγκεκριμένη συνεργασία , κάθε μία είχε τον δικό της χαρακτήρα και μου προσέφερε μοναδικά στοιχεία, εμπειρίες και μαθήματα. Όλες μαζί συνέθεσαν την ταυτότητά μου ως μουσικού.»
Μεγαλώνοντας στην Άρτα και έχοντας ρίζες από τη Μεγαλόχαρη, θεωρείς ότι η τοπική παράδοση και η μουσική κουλτούρα επηρέασαν την πορεία σου ως μουσικός;
«Σαφώς και είμαι επηρεασμένος! Θυμάμαι χαρακτηριστικά κάθε 15 Αυγούστου, πηγαίναμε στο χωριό και κοιμόμασταν στρωματσάδα στο καφενείο του μπάρμπα Γιώργου, αυτές οι στιγμές έχουν χαραχτεί μέσα μου. Η παραδοσιακή μουσική ήταν πάντα παρούσα, φυσικά και αβίαστα. Έχω συνεργαστεί με αρκετά παραδοσιακά σχήματα όλα αυτά τα χρόνια, και είχα την τύχη να παίξω πολλές φορές στο μοναστήρι, σε εκδηλώσεις που περιλάμβαναν από δημοτικά μέχρι έντεχνα και ροκ. Όλα αυτά διαμόρφωσαν το μουσικό μου "αυτί" και την αισθητική μου. Κουβαλάω αυτή την παράδοση μέσα μου, ακόμα κι όταν παίζω κάτι εντελώς σύγχρονο.»
Ο γάμος των γονέων του Γ. Γεωργίου
Ευάγγελος & Χρυσαυγή (γονείς του Γ. Γεωργίου)
«Ο πατέρας μου είναι ο Ευάγγελος Γεωργίου, με καταγωγή από τον Άγιο Σπυρίδωνα Άρτας ...εκεί όπου και κατοικώ μόνιμα μέχρι σήμερα.
Η μητέρα μου είναι η Χρυσαυγή Κοντοδήμα, το γένος Καραμπούλα, με ρίζες από τη Μεγαλόχαρη. Είναι κόρη της Γλυκερίας, αδελφής του Γιώργου Καραμπούλα.
Οι οικογενειακές μας καταβολές είναι βαθιά δεμένες με την περιοχή και νιώθω μεγάλη τιμή και περηφάνια για αυτό. Αυτοί οι δεσμοί με τον τόπο και τους ανθρώπους του με συνοδεύουν πάντα, και στη ζωή και στη μουσική μου.»
Γλυκερία Καραμπούλα - Κοντοδήμα
Γιώργος Καραμπούλας
Η Άρτα είναι ένας τόπος με μεγάλη ιστορία και πολιτιστική κληρονομιά. Το να ζω και να δημιουργώ εδώ έχει τις δικές του προκλήσεις, αλλά και πολλά θετικά. Από τη μία, δεν υπάρχουν τόσες ευκαιρίες ή μουσικές σκηνές όπως στην Αθήνα, όπου οι συνεργασίες και οι επιρροές είναι περισσότερες.
Από την άλλη, η Άρτα μου δίνει τον χώρο και την ηρεμία να δημιουργώ με τον δικό μου ρυθμό, να πειραματίζομαι και να αναπτύσσω κάτι ξεχωριστό, όπως τους Krotalarta.
Εδώ υπάρχει μια ιδιαίτερη σύνδεση με την παράδοση, και αυτό με έχει επηρεάσει πολύ στη μουσική μου πορεία. Ακόμα και όταν παίζω πιο μοντέρνα ή fusion κομμάτια, οι ρίζες της ελληνικής μουσικής είναι πάντα εκεί.
Το να είμαι εκπαιδευτικός στην Άρτα με έχει βοηθήσει επίσης να δημιουργήσω μια μουσική κοινότητα, κάτι που σε μια μεγάλη πόλη ίσως να ήταν πιο δύσκολο. Έτσι, νιώθω ότι βάζω το δικό μου λιθαράκι στην εξέλιξη της μουσικής στον τόπο μου.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα των Krotalarta και τι είναι αυτό που κάνει το σχήμα ξεχωριστό;
«Η έμπνευση πίσω από τους Krotalarta ήρθε μέσα από την ανάγκη να δημιουργηθεί κάτι διαφορετικό στον χώρο των κρουστών. Ομάδες κρουστών υπάρχουν πολλές σε όλο τον κόσμο — αυτό όμως που σπάνια συναντά κανείς, είναι μια ομάδα αποτελούμενη από μαθητές που να ερμηνεύει ολοκληρωμένα κομμάτια μέσα από παρτιτούρες. Εκεί "παντρεύονται" ρυθμοί παραδοσιακοί με στοιχεία από ροκ, φανκ, λάτιν και άλλα ρυθμικά ιδιώματα, όλα ταυτόχρονα. Αυτός ο συνδυασμός, μαζί με τη μαθησιακή διάσταση του σχήματος, είναι που κάνει τους Krotalarta ξεχωριστούς — μια πλατφόρμα δημιουργίας, έκφρασης και εκπαίδευσης ταυτόχρονα.»
Πώς εξελίχθηκε η αρχική ιδέα των KrotalArta σε ένα συγκρότημα με πρωτότυπες συνθέσεις και δική του ταυτότητα;
«Η ιδέα γεννήθηκε μέσα στην τάξη, σχεδόν αυθόρμητα. Ξεκίνησε από μια απλή άσκηση με τους μαθητές μου, ένα παιχνίδι ρυθμού που έβαζε στόχο την ακρίβεια και τη συνεργασία. Σταδιακά, όμως, αυτό το "παιχνίδι" εξελίχθηκε σε κάτι πολύ περισσότερο — ένα πλήρες σχήμα κρουστών, με δικό του χαρακτήρα και ξεχωριστό ήχο. Άρχισα να γράφω πρωτότυπες συνθέσεις ειδικά για την ομάδα, όπου μπορούσαν να συνυπάρχουν παραδοσιακά μοτίβα με σύγχρονες ρυθμικές ιδέες. Έτσι γεννήθηκαν οι KrotalArta — μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά με καλλιτεχνική ψυχή.»
«Δεν είναι εύκολο, ειδικά όταν κάνεις κάτι τόσο πρωτοποριακό, όχι μόνο για την Άρτα, αλλά και γενικότερα για την Ελλάδα.
Ένα συγκρότημα κρουστών που παίζει οργανωμένα, με παρτιτούρα, πρωτότυπες συνθέσεις και σκηνική παρουσία, είναι κάτι που δεν είναι ακόμη ευρέως γνωστό ή "καθιερωμένο" στο κοινό. Η αποδοχή δεν έρχεται πάντα άμεσα.
Παρ’ όλα αυτά, η αγάπη μας για τα κρουστά και η δυναμική παρουσία της ομάδας στη σκηνή δημιουργούν μια ιδιαίτερη σύνδεση με το κοινό. Και αυτό φαίνεται.
Η ανταπόκριση μετά από κάθε συναυλία είναι συγκινητική – μηνύματα, σχόλια, ενθουσιασμός. Εκεί καταλαβαίνεις ότι τελικά, αυτό που κάνεις έχει λόγο ύπαρξης και αγγίζει τους ανθρώπους.»
«Αυτό που εύχομαι και στοχεύω για το μέλλον είναι να συνεχίσω να συνθέτω μουσική — μουσική που να εκφράζει εμένα αλλά και να δίνει χώρο σε άλλους να εκφραστούν. Θέλω επίσης να συνεχίσω να εξελίσσω τους KrotalArta, τόσο καλλιτεχνικά όσο και εκπαιδευτικά.
Υπάρχουν πολλές ιδέες που περιμένουν να πάρουν μορφή και να φτάσουν στη σκηνή. Τέλος, κάτι που με συγκινεί πάντα είναι η διδασκαλία. Θέλω να μεταδώσω τη γνώση και την εμπειρία μου σε ακόμα περισσότερους μαθητές, να τους βοηθήσω να ανακαλύψουν τη δική τους φωνή μέσα από τα κρουστά.
Όσο υπάρχει δημιουργία και διάθεση για μοίρασμα, τα σχέδια δεν σταματούν ποτέ.»
Πώς είναι να διδάσκεις μουσική;
«Διδάσκω μουσική από το 2002 και κάθε χρονιά είναι για μένα μια νέα εμπειρία. Πέρα από τη γνώση, αυτό που προσπαθώ να μεταδώσω στους μαθητές μου είναι το πάθος — να αγαπήσουν πραγματικά τη μουσική, να τη ζήσουν. Το πιο μαγικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας είναι να βλέπεις έναν άνθρωπο, ανεξαρτήτως ηλικίας, που ξεκινά χωρίς καμία εμπειρία στο όργανο, να εξελίσσεται, να αποκτά τεχνική, έκφραση, και τελικά να ανεβαίνει στη σκηνή. Το να βλέπεις αυτό το ταξίδι να ολοκληρώνεται σε ένα performance είναι συγκλονιστικό. Είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις γιατί αγαπάς τόσο πολύ αυτή τη δουλειά.»
«Είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς, μέσα από σχήματα που κινήθηκαν σε διάφορα είδη — ξεκινώντας από τα δημοτικά, περνώντας στο έντεχνο και λαϊκό, μετά στο ροκ και τέλος στην τζαζ. Κάθε μουσικό στυλ μου έδωσε κάτι μοναδικό, είτε τεχνικά είτε εκφραστικά.
Αυτό που έκανα πάντα ήταν να απορροφώ το καλύτερο από κάθε εμπειρία και να το μεταφέρω στους μαθητές μου. Στη διδασκαλία μου στα ωδεία, προσπαθούσα όχι απλώς να τους μάθω τεχνική, αλλά να τους δώσω ευρύτερη μουσική κουλτούρα, ανοιχτούς ορίζοντες και κυρίως σεβασμό σε κάθε είδος μουσικής.»
Με τόσες υποχρεώσεις – διδασκαλία, συναυλίες, σεμινάρια, τη μουσική σου, αλλά και την οικογένειά σου – πώς καταφέρνεις να τα ισορροπείς όλα;
«Δεν είναι εύκολο, το ομολογώ. Όμως όταν αγαπάς πραγματικά κάτι, βρίσκεις πάντα τον τρόπο. Η οικογένειά μου είναι το στήριγμά μου, η βάση μου. Η μουσική είναι η ψυχή μου. Και η διδασκαλία, η χαρά του να μεταδίδεις γνώση και να βλέπεις ανθρώπους να εξελίσσονται μέσα από αυτό που αγαπάς.
Όλα αυτά συνδέονται, δεν είναι αποκομμένα. Με σωστή οργάνωση, με στήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους και – πάνω απ’ όλα – με πολλή αγάπη για αυτό που κάνω, καταφέρνω να τα ισορροπώ.
Όταν ζεις με πάθος και σεβασμό για τον χρόνο και τις σχέσεις σου, όλα γίνονται.»
Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις πως πρέπει να διαλέξεις ανάμεσα στη μουσική και την οικογένεια;
«Η μουσική είναι κομμάτι του εαυτού μου, κάτι που με συνοδεύει σε κάθε στιγμή της ζωής μου. Όμως η οικογένεια είναι το θεμέλιο, η βάση μου – εκεί που επιστρέφω, εκεί που βρίσκω δύναμη και νόημα. Δεν είναι πάντα εύκολο να τα συνδυάζεις, αλλά προσπαθώ όσο περισσότερο μπορώ να κρατώ αυτή την ισορροπία.
Είμαι πολύ τυχερός γιατί έχω δίπλα μου ανθρώπους που καταλαβαίνουν πόσο βαθιά αγαπώ τη μουσική, και με στηρίζουν. Αυτή η κατανόηση κάνει τα "δύσκολα" πιο εύκολα.»
Γιώργος Γεωργίου - Βασίλης Λέκκας
«Ναι, και είναι κάτι που με συγκινεί ιδιαίτερα. Και τα δύο μου παιδιά φοίτησαν – και συνεχίζουν να φοιτούν – στο Μουσικό Σχολείο Άρτας, κάτι που από μόνο του δείχνει την επαφή τους με τη μουσική. Η μεγάλη μου κόρη, η Χρυσαυγή, ασχολήθηκε με το ηλεκτρικό μπάσο, ενώ τώρα σπουδάζει νοσηλευτική. Ο γιος μου, ο Ευάγγελος, βρίσκεται στην Γ΄ Γυμνασίου και ασχολείται με τα κλασικά κρουστά και το πιάνο. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις τα παιδιά σου να αναπτύσσουν τη δική τους σχέση με τη μουσική, χωρίς πίεση, αλλά με αγάπη και ενδιαφέρον.»
Θα ήθελες τα παιδιά σου να ακολουθήσουν τα δικά σου βήματα στη μουσική;
«Περισσότερο απ’ όλα, θα ήθελα να αγαπήσουν τη μουσική όπως την αγαπώ κι εγώ – να τη νιώθουν, να τους γεμίζει, να τους εκφράζει. Από εκεί και πέρα, θέλω να βρουν τον δικό τους δρόμο. Αν αυτός είναι η μουσική, θα είμαι δίπλα τους όπως στάθηκαν και οι δικοί μου γονείς σε μένα. Δεν έχει σημασία αν θα ακολουθήσουν ακριβώς τα βήματά μου, αλλά αν κάνουν κάτι που αγαπούν και τους κάνει ευτυχισμένους.»
Τι ρόλο έχουν παίξει οι γονείς σου στην πορεία σου;
«Οι γονείς μου ήταν πάντα δίπλα μου, από την πρώτη στιγμή. Ακόμα κι όταν η επιλογή μου να ακολουθήσω τον δρόμο της μουσικής δεν φαινόταν η πιο “ασφαλής” ή προβλέψιμη καριέρα, δεν προσπάθησαν ποτέ να με αποτρέψουν. Το αντίθετο — με στήριξαν με διακριτικό αλλά ουσιαστικό τρόπο. Τους χρωστάω πολλά, γιατί μου έδωσαν την ελευθερία να ακολουθήσω το όνειρό μου, να κάνω αυτό που αγαπώ πραγματικά. Αυτή η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν, ήταν και παραμένει θεμέλιο στη διαδρομή μου.»
Είναι ένας άνθρωπος που εμπνέει, που δημιουργεί, που μετατρέπει την αγάπη του για τα κρουστά σε ένα εργαλείο εκπαίδευσης, τέχνης και επικοινωνίας.
Με βαθιές ρίζες στην Άρτα και τη Μεγαλόχαρη, έχει καταφέρει να φέρει τη μουσική παράδοση σε επαφή με το σύγχρονο ρυθμό, χτίζοντας γέφυρες ανάμεσα στις γενιές και τα είδη.
Η μακρόχρονη και σταθερή του παρουσία στο Κεντρικό Ωδείο Άρτας, όπου διδάσκει με αφοσίωση, αποτελεί πυρήνα της εκπαιδευτικής του προσφοράς. Εκεί, μεταδίδει όχι μόνο τεχνικές, αλλά και όραμα – γιατί η μουσική, όπως και η διδασκαλία, είναι πάνω απ’ όλα μια πράξη μοιράσματος.
Γιώργο, σε ευχαριστούμε που συνεχίζεις να δίνεις ρυθμό, ουσία και έμπνευση στον κόσμο γύρω σου – με απλότητα, συνέπεια και ψυχή.